Open Brief

[Anoniem]

Hieronder een open brief die ik schreef aan wethouder Kukenheim van Amsterdam over de schrijnende situatie voor docenten NT2 en inburgering in Amsterdam. Het lijkt me goed dat de BVNT2 (en de geïnteresseerde leden) hier ook kennis van nemen. Tenslotte gaat het om zaken die niet alleen docenten in Amsterdam aangaan!

Geachte mevrouw Kukenheim,
Onderstaande mail stuurde ik u bijna 2 weken geleden via het contactformulier op de website van de gemeente:

Geachte mevrouw Kukenheim,

In de Nieuwsbrief Taal en Inburgering las ik over een bijeenkomst voor NT2-docenten waar ze konden meedenken over actuele thema's. U opende de middag met een toespraak. Helaas had ik geen uitnodiging ontvangen, dus daarom wil ik via deze weg graag meedenken:

1. Het loon van NT2-docenten: ik solliciteerde onlangs voor een bekend en gerespecteerd taalaanbieder in Amsterdam, en kon daar voor 28 euro bruto als ZZP-er komen werken. 28 euro per lesgegeven uur. Dus in geval van ziekte geen inkomsten, geen voorbereidingstijd, geen reiskostenvergoeding, geen arbeidsongeschiktheidsverzekering, geen pensioenopbouw, geen zekerheid over de duur van de werkzaamheden. Als je al deze zaken zelf moet regelen zou het zo maar kunnen dat het loon dat netto overblijft onder het minimum loon uitkomt. Navraag bij collega's
leerde dat dit geen uitzondering is: dat is wat tegenwoordig als marktconform wordt beschouwd.
Ter illustratie hier een berekening van de werkzaamheden die niet inbegrepen zijn in die 28 euro per lesgegeven uur en het loon dat dan overblijft:

1. Bedrijfsvoering Zelfstandige:
Acquisitie, bijhouden vakkennis, boekhouding, aangifte belasting, netwerken en dergelijke: 15%
2. Direct lesgebonden taken: Voorbereiding, nakijken, cursistenadministratie, mails sturen, bellen, lesverslag, cursistenvolgsysteem en dergelijke: 33,33%
3. Overige taken als docent: Vergaderingen, inhoudelijk overleg, contact met de administratie, ‘lektijd’ (een kwartiertje eerder aanwezig zijn, na afloop opruimen, kopiëren, nog even een cursist te woord staan en dergelijke): 16,66%
4. ziekte: 4%

Totaal: 69%

Er blijft dus 31% over voor de lesgegeven uren. Dat komt neer op een bruto uurloon van 8 euro 68. Daar moeten dan nog het pensioen en de arbeidsongeschiktheidsverzekering af, en de reiskosten. Dat is dus ruim onder het minimumloon.

2. De eisen die werkgevers stellen: dezelfde aanbieder erkende mijn wettelijk geldige bevoegdheid niet (ik heb een diploma van de post-HBO opleiding NT2, én een diploma van de opleiding als educatief werker in de basiseducatie, en inmiddels ruim 25 jaar ervaring), en stelde als eis dat ik het portfolio-certificaat van de BVNT2 moest hebben. Ook dit heb ik bij collega's nagevraagd: het bleek dat veel aanbieders dezelfde eis stellen. Ik vraag me af of dit juridisch gezien wel houdbaar is. Bovendien lijkt het me contraproductief: juist de docenten met jarenlange ervaring en een gedegen opleiding uit het verleden worden zo buitengesloten.

3. Schijnzelfstandigheid: ik werk nu ruim 6 jaar voor een andere, ook gerenommeerde taalaanbieder. Al die jaren werken mijn collega's en ik als ZZP-er of via een payroll-constructie. Het lijkt me dus duidelijk dat hier sprake is van structureel werk. Toch is er geen enkel uitzicht op een vaste aanstelling.

4 Inzet van vrijwilligers: op zich is het natuurlijk te prijzen dat mensen zich pro deo voor de goede zaak inzetten. Maar met de huidige omvang van de inzet van vrijwilligers gaan minder positieve aspecten toch zwaar wegen: zo ken ik gesubsidieerde projecten die vrijwel alleen aan hoogopgeleiden en expats les geven. De lessen zijn gratis of voor een symbolische vergoeding. Dat concurreert dus rechtstreeks met opleidingen met erkende docenten, die werkloos worden omdat velen een gratis cursus prefereren boven een betaalde opleiding, ook als ze dat best zouden kunnen betalen. Verder werken veel vrijwilligers zonder dat ze voldoende ondersteuning krijgen van professionals. Ik ken projectenwaar zonder kennis van zaken geprobeerd wordt anderstalige analfabeten te leren lezen en schrijven. Dat is onverantwoord: deze doelgroep is erg kwetsbaar, doet er vaak lang over om over de drempel naar taalonderwijs
heen te stappen, en heeft niet zelden een laag zelfbeeld als het op leren aankomt. Als zij slecht les krijgen zijn ze vaak voor jaren of zelfs levenslang verloren voor het taalonderwijs.

Mijn conclusie is dat veel collega's slechts 3 keuzes hebben: voor een hongerloontje bij een (vaak door de gemeente erkende en gewaardeerde) taalaanbieder werken, als vrijwilliger proberen dan maar in ieder geval wat professionaliteit in te brengen in projecten, of eieren voor je geld kiezen en gewoon een ander vak kiezen. Dat lijkt me een situatie die in Nederland, en ook in de stad Amsterdam, niet geaccepteerd zou moeten worden.

Mocht u geïnteresseerd zijn, dan ben ik graag bereid mee te denken over hoe we de situatie zouden kunnen verbeteren.

Met vriendelijke groet,
Ed Kniesmeijer

De bovengenoemde mail bleek niet bij u terecht  gekomen, maar bij het ‘Team Informatie- en Documentbeheer Clusterstaf Sociaal’. Ik kreeg bericht dat de Afdeling Onderwijs, Jeugd en Zorg [RVE] mij uiterlijk 16 juli een reactie zou sturen.

Echter, vandaag hoorde ik dat de door mij genoemde punten 1 en 2 beleid van de gemeente zelf zijn, en dat in de aanbestedingsregels een minimumtarief van 28 euro bruto genoemd wordt. Wijziging van dit beleid lijkt mij geen ambtelijke, maar een politieke kwestie. Daarom hier het vriendelijke verzoek om een afspraak om deze zaak te bespreken.  Het kan tenslotte toch niet de bedoeling zijn dat de gemeente in haar aanbestedingen een ondergrens stelt die onder het minimumloon uitkomt, en dat de gemeente een wettelijk geldige bevoegdheid niet erkent?

Met vriendelijke groet,
Ed Kniesmeijer

[Auteur]

Berichten